در دسامبر ۱۸۹۵، دستگاهى به نام سینماتوگراف توسط برادران لومیر اختراع شد. با گردش دستک این دستگاه عکسها روى پردهاى سفید به صورت عکسهای متحرک در می امدند.بعد ا...
در دسامبر ۱۸۹۵، دستگاهى به نام
سینماتوگرافتوسط برادران لومیر اختراع شد. با گردش دستک این دستگاه عکسها روى پردهاى سفید به صورت عکسهای متحرک در می امدند.
بعد از ورود
سینماتوگرافبه ایران، آن را برای خود می خرد و بهطور خصوصى استفاده میکند اما بعد از 5 سال توسط میرزا ابراهیم خان صحافباشى که سفر به اروپا را تجربه کرده بود، همگانی شد.
از همان شروع به کار
سینماىایران، اقتباس و تقلید، ساختارآن را تهدید کرد و بنایى سست بنیاد پىریزى شد
.
افرادی مانند آوانس اوگانیانس، عبدالحسین سپنتا، خان بابا معتضدی، ابراهیم مرادی، اسماعیل کوشان، محسن بدیع، احمد شیرازی، ساموئل خاچیکیان، مهدى امیرقاسمخانی، واهاک وارطانیان، آرمان، مسعود کیمیایی، ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی، على حاتمی، بهرام بیضایی، نعمت حقیقی، فرخ غفاری، ابراهیم گلستان، عباس کیارستمی، امیر نادری، محمدعلى فردین، اسفندیار منفرزاده، بهروز وثوقی، روبیک منصوری، ناصر ملکمطیعی، سهراب شهید ثالث، پرویز کیمیاوی، محسن مخملباف، ابراهیم حاتمىکیا، رخشان بنىاعتماد...
سینمارا کشف کردند و آنرا گسترش دادند
.
در این عصر، صنعت تصویر ویا همان
سینماو دوربین، وسیله است که هنرمندان بواسطه آن در تلاشند تا معنای دیدن را تغییر دهند.